Ένα απόγευμα, σε μια σκηνή, στο θέατρο Αλκμήνη, στην οδό Αλκμήνης, στο Γκάζι.
Πρέπει να έχουν περάσει μόλις 2 μέρες από τότε που είδα την παράσταση και οι σκηνές, οι στιγμές και οι ερμηνείες είναι σίγουρα αποτιμώμενες στη μνήμη μου. Εκείνο το γλυκό απόγευμα της Δευτέρας αναβιώθηκε η Ιστορία του Λέωντος Τολστόι. Η ιστορία βασίζεται στο αληθινό γεγονός του θανάτου του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνικόφ, μέσα από την μαγική παράσταση της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Η φιλοσοφική νουβέλα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» παραδίνεται στα έμπειρα χέρια της σκηνοθέτιδος και στις σπουδαίες υποκριτικές ικανότητες του κυρίου Γιώργου Γαλίτη και του κυρίου Θανάση Κουρλαμπά.
Η ιστορία του Ιβάν Ιλίτς, όπως η μητέρα του ίδιου τη διηγείται στον Λέων Τολστόι, αναφέρει, πως ο ευκατάστατος δικαστής αρρωσταίνει βαριά με αποτέλεσμα να εκμηδενιστούν όλες τις προηγούμενες απολαύσεις της ζωής – εξουσία, δόξα, χρήμα, κύρος- και σταδιακά θα οδηγηθεί στο μοιραίο τέλος. Ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να ξεγελάσει τον θάνατο και μην έχοντας άλλη επιλογή, του δίνει απλόχερα τη ζωή του. Ίσως πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ένα παιχνίδι ανάμεσα στο χιούμορ και το δράμα.
Με σιγουριά θα πω, ότι είδα μία καταπληκτική παράσταση με όμορφες και καθαρές ερμηνείες από δύο ηθοποιούς που και στο παρελθόν, μας έχουν χαρίσει αξέχαστες θεατρικές στιγμές. Οι ηθοποιοί χρησιμοποιώντας μονάχα το απαράμιλλο ταλέντο τους, μας καθηλώνουν και μας σαγηνεύουν με την ιστορία του Ιβάν Ιλίτς. Συνδυάζουν μερικές δόσεις αστείρευτου χιούμορ, μαζί με τη δραματική κατάσταση που βιώνει ο ευκατάστατος δικαστής (Ιβάν Ιλίτς) στο τέλος της ζωής του.
Βλέπουμε ένα πραγματικό θέατρο να ξετυλίγεται μπροστά μας, οι ηθοποιοί πραγματικά δίνουν τον εαυτό τους και μας παρουσιάζουν ολόκληρο το ταλέντο τους.
Το θέατρο παρουσιάζεται στην πρώιμη μορφή του και οι θεατές δύνανται να αντιληφθούν την πραγματική ουσία του, καθώς έρχονται σε επαφή με ένα θέατρο, γυμνό και αληθινό.
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στους ταλαντούχους ηθοποιούς που πλαισιώνουν την παράσταση. Σίγουρα μου χάρισαν μιάμιση ώρα αληθινού γέλιου, έντασης και σκέψης. Μακάρι να μην τελειώνουν τα βραδιά με τέτοιου είδους παραστάσεις.
Ολόκληρη η ζωή του Ιβάν Ιλίτς αναβιώθηκε και πλαισιώθηκε με δύο μονάχα ηθοποιούς να δίνουν τη δική τους μάχη πάνω στο σανίδι. Με τρόπο πλήρως διακριτό, κατάφεραν να μας καταδείξουν ολόκληρη την ιστορία και να αναβιώσουν τα χιλιάδες πρόσωπα, που πέρασαν από τη ζωή του Ιβάν. Χωρίς αντικείμενα, χωρίς στολές, χωρίς μακιγιάζ, μονάχα δύο σώματα, δύο πρόσωπα και δύο φωνές πήραν χιλιάδες μορφές. Οι λέξεις σαν να μην είναι αρκετές, για να περιγράψουν όλα όσα νοιώθει κανείς, βλέποντας αυτή την παράσταση. Τα γράμματα σαν να είναι πολύ μικρά, για να περιγράψουν το απαράμιλλο ταλέντο δύο σπουδαίων -για εμένα- ηθοποιών.
Ευχαριστώ βαθιά τους ηθοποιούς για μιάμιση ποιοτική ώρα, από εκείνες που δεν ξεχνά κανείς. Είναι από εκείνες τις ώρες, που σου χαρίζουν όμορφες εμπειρίες, που σου ανοίγουν τους ορίζοντες και σε κάνουν έναν καλύτερα σκεπτόμενο άνθρωπο.
Ζήσαμε μαζί με τον Ιβάν τη ζωή του, γελάσαμε όπως γέλασε εκείνος, πληγωθήκαμε όπως εκείνος, κλάψαμε όπως εκείνος, πονέσαμε και αγαπήσαμε όσο εκείνος. Αυτή ήταν η μαγεία της παράστασης. Εγώ είδα μπροστά μου το αληθινό θέατρο. Είναι μια παράσταση που αξίζει να την δεις, γιατί σίγουρα θα την ζήσεις.
Θερμά συγχαρητήρια σε δύο υπέρ-ταλαντούχους Έλληνες ηθοποιούς. Για μια ακόμη φορά υποκλίθηκα στο ταλέντο ορισμένων ανθρώπων. Δικαίως βρίσκονται και θα συνεχίζουν να βρίσκονται στο σανίδι, γιατί νομίζω δεν μας χαρίζουν πολλοί αυτό που ονομάζουμε αληθινό θέατρο. Τα μάτια, το σώμα, το κεφάλι, τα χέρια, είναι όλα εναρμονισμένα με τέτοιο τρόπο, για να μας καθηλώσουν. Δεν πήρα στιγμή το βλέμμα μου από πάνω τους.
Και όταν ολοκληρώθηκε η παράσταση, χειροκρότησα δυνατά, θερμά, έτσι όπως άξιζε σε αυτές τις καταπληκτικές και θα λέγαμε εναλλακτικές ερμηνείες.
Χιούμορ-Προσοχή- Θεατρική Ευφυΐα- Δράμα, όλα συγκεντρώθηκαν ένα απόγευμα, σε μια σκηνή, στο θέατρο Αλκμήνη, στην οδό Αλκμήνης, στο Γκάζι.
Είναι άραγε δυο ρόλοι από δύο ηθοποιούς ή κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται. Σας προτρέπω να το ανακαλύψετε! Μία ακόμη Δευτέρα (24/2) οι ηθοποιοί θα είναι εκεί για να ρίξουν τις σκηνές και τις ερμηνείες τους, μπροστά στα μάτια σας.
Μακάρι να βλέπουμε πιο συχνά τέτοια θεάματα, μακάρι αυτό το κείμενο να γίνει η αφορμή, όχι μόνο για να δείτε αυτό το έργο, αλλά και για να συνηθίσετε στην επιλογή τέτοιων έργων προς παρακολούθηση. Μακάρι αυτές οι αράδες, να γίνουν η αφορμή για να παρουσιάζονται συχνότερα τέτοιες δουλείες. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, γιατί εκπληρώσατε ένα έργο φανταστικό.
Με άσφαλτη ακρίβεια, δηλώνω βέβαιη για την αξία αυτής της παράστασης.
Published by