Ετικέτα: Bullying

(Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με τον Λευτέρη Πανταζή)

Ο Λευτέρης Πανταζής γεννήθηκε στη Ρωσία από γονείς της ελληνική ποντιακής κοινότητας. Στην ηλικία των 9 ετών ήρθε με την εξαμελή οικογένεια του στην Ελλάδα, ως πρόσφυγας.

Από τα 9 του έτη εργάστηκε στην πατρίδα, ως στιλβωτής παπουτσιών προσπαθώντας, να βοηθήσει και να συνεισφέρει με ένα μικρό εισόδημα, στην οικογένεια του.

Τα πρώτα χρόνια στην Ελλαδα ήταν δύσκολα, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που βίωσε το bullying και την απόρριψη. Παρόλα αυτά δεν υπέκυψε στις προκλήσεις της ζωής και χάραξε τη δική του μοναδική και ανεπανάληπτη πορεία στην μουσική σκηνή.

Όπου και αν κρύβονταν, ο μικρός 9χρονος Λουστράκος που γυρνούσε στα σοκάκια της Αθήνας, ξεπρόβαλλε και τελικά έλαμψε με το ταλέντο και την ψυχή του.

Παραμένει για 38 ολόκληρα χρόνια στην πρώτη γραμμή, γνωστός στο ευρύ κοινό ως ΛΕ.ΠΑ. Θεωρείται ένα από τα εμπορικότερα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, με 27 προσωπικούς δίσκους και 13 συλλογικούς. Από αυτούς 30 έχουν γίνει πλατινένιοι, ενώ και οι 40 είναι χρυσοί.

Είναι ο πρώτος Έλληνας καλλιτέχνης, που δημιούργησε άρωμα και έβαλε την υπογραφή του σε χιλιάδες είδη ρουχισμού, παπούτσια και άλλα υλικά αγαθά. Κατάφερε να διεισδήσει δυναμικά στον επιχειρηματικό χώρο και να αφήσει εποχή με τις ιδιαίτερες, καινοτόμες και πρωτοποριακές ιδέες του.

Υπάρχει, διότι τραγουδάει, μου εξομολογείται στην συνέντευξη μας και με κάνει να συγκινούμαι, βλέποντας το πάθος και τη σπίθα στο βλέμμα του, όταν μιλά για τη μουσική. Κατάφερε, να κατακτήσει την ελληνική μουσική σκηνή, να τραγουδήσει δίπλα σε παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες, όπως ο Julio Iglesias, η La Toya Jackson και πολλοί άλλοι.

Πρόκειται για ένα σπουδαίο επιχειρηματικό μυαλό, έναν μοναδικό καλλιτέχνη και κυρίως για έναν καταπληκτικό άνθρωπο.

Πως μπήκε η μουσική στη ζωή σας;

Υπήρχε πάντα στη ζωή μου. Ακόμα και όταν έβαφα παπούτσια τραγουδούσα, για αυτό και έβγαζα πιο πολλά από τους άλλους, καθώς οι δικοί μου πελάτες είχαν περισσότερα προνόμια.

Οι γονείς σας ασχολούνταν με τη μουσική ή ήταν ένας δρόμος που χαράξατε μόνος σας;

Ο ένας μου θείος ήταν δάσκαλος μουσικής και ο άλλος ήταν τραγουδιστής στη Ρωσία. Επομένως, ναι είμαι επηρεασμένος από αυτούς τους συγγενείς μου. Θυμάμαι κρυφοκοίταζα και προσπαθούσα πάντα να τους ακούω, όταν μιλούσαν για τη μουσική. Βέβαια, εκείνη ήταν η εποχή, που με την παρέα μου κάναμε καντάδες στα κορίτσια μας και θέλαμε με αυτό τον τρόπο να τις εντυπωσιάζουμε. Τρελαινόμασταν, όταν ήταν το κορίτσι στο μπαλκόνι και μας άκουγε, αλλά όταν έβγαινε ο πατέρας, τρέχαμε να ξεφύγουμε. (γέλια)

Ποιες ήταν οι σπουδές σας πάνω στη μουσική;

Είμαι σε όλα αυτοδίδακτος. Οι σπουδές μου έγιναν στο πεζοδρόμιο της ζωής. Ό,τι βλέπει και ακούει ο κόσμος είναι κάτι, το οποίο έχω επιμεληθεί εγώ ο ίδιος. Την εποχή που ξεκίνησα την πορεία μου στο τραγούδι δεν είχαμε να φάμε, επομένως δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω μαθήματα σε ωδεία και σχολές. Είμαι ευγνώμων και λέω Δόξα το Θεό για την πορεία μου και για το ότι αυτή κρατάει τόσα χρόνια. Σήμερα, υπάρχουν τα πάντα, οι γονείς βοηθούν τα παιδιά, τους παρέχουν τα απαραίτητα μαθήματα και τις σπουδές, για να γίνουν εξαιρετικοί μουσικοί.

Πότε και πως ξεκινήσατε να τραγουδάτε επαγγελματικά;

Ξαφνικά! Μια μέρα καθώς έβαφα παπούτσια, είδα δυο παιδιά με δύο κιθάρες, δύο φωνές και ένα πιατάκι γεμάτο κέρματα. Παρατήρησα, ότι εκείνα μάζευαν στη μια βραδιά, όσα μάζευα εγώ ολόκληρο το μήνα. Έτσι, συνειδητοποίησα, ότι δεν συμφέρει αυτή η δουλειά που κάνω και αποφάσισα να αγοράσω μία κιθάρα. Δανείστηκα κάποια χρήματα, απέκτησα την κιθάρα και άρχισα πλέον να παίζω κιθάρα και να τραγουδώ, στα στέκια που προηγουμένως γυρνούσα με το κασελάκι. Κάποιοι άνθρωποι, που γνώριζαν από μουσική, με άκουσαν και μου πρότειναν μία θέση σε ένα μαγαζί, στο Αιγάλεω. Το κέντρο ονομάζοντας Λουζιτάνια. Έτσι, ξεκίνησε τη μουσική του πορεία ο Λευτέρης ΠΑΝΤΑΖ(ίδης), διότι με αυτό το όνομα ξεκίνησα να τραγουδάω.

Το καλλιτεχνικό σας «Πανταζής» ποιος και πως το εμπνεύστηκε, καθώς το πατρικό σας είναι Παγκοζίδης;

Το Παγκοζίδης είναι το επίθετο του πατέρα μου, εγώ όμως ξεκίνησα να τραγουδάω με το επίθετο της μητέρας μου, ως Πανταζίδης δηλαδή. Ένας άνθρωπος, στον οποίο είχα δώσει μία συνέντευξη στην τηλεόραση μου είπε, ότι με το Πανταζίδης δεν θα έκανα ποτέ καριέρα, γιατί υπάρχει ο Καζατζίδης. Έτσι λοιπόν, το «έκοψα» και έγινα ο Λευτέρης Πανταζής.

Πως συνεχίστηκε η μουσική πορεία σας, πως καταφέρατε να σας αγαπήσει ο κόσμος και να κάνετε την επιτυχία που όλοι γνωρίσαμε και αναγνωρίζουμε;

Ακολούθησαν εμφανίσεις και σε άλλα κέντρα. Ύστερα, ήρθε ο πρώτος δίσκος, ο οποίος λέγονταν «Ο Λουστράκος» (Λουστράκος στην Αθήνα Γυρνώ και τον Θεό συχνά παρακαλώ να ρίξει και για μένα μία βροχή, να βγάλω το ψωμί) . Αυτό ήταν ένα τραγούδι για την ζωή και τα βιώματα μου. Έπειτα, ακολούθησε και ένας δεύτερος δίσκος, για να φτάσω στον τρίτο μου δίσκο, ο οποίος ήταν και ο πρώτος προσωπικός μεγάλος μου δίσκος. Εκείνη την περίοδο με βοήθησε πάρα πολύ, η κόρη του Γιώργου Κόρου που έπαιζε βιολί, η Κατερίνα Κόρου επίσης τραγουδίστρια. Οι πρώτες μου μεγάλες επιτυχίες, ήταν το «Παράνομος και αν είναι ο δεσμός μας» και το «Μια Εμπειρία ακόμη». Αυτά τα δυο τραγούδια ξεχώρισαν πάρα πολύ εκείνη την εποχή. Μάλιστα, ακόμα και σήμερα ακούγονται σε πολλά μαγαζιά. Τότε, πωλήθηκαν 400.000 δίσκοι. Είχε γίνει χαμός στην Ελλάδα. Από εκείνο το σημείο λοιπόν ξεκίνησε η δισκογραφική μου καριέρα.

Πως καταλήξατε στο ρεπερτόριο σας; Εκείνη την εποχή παρουσιάσατε κάτι καινούργιο και καινοτόμο στο ελληνικό κοινό. Πως αντιμετώπισε ο κόσμος αυτό το είδος μουσικής;

Όταν ξεκίνησα, τραγουδούσα Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, Ξαρχάκο, ρωσικά τραγούδια. Ύστερα, πέρασα σε ένα άλλο ρεπερτόριο, αφού απέκτησα τις βάσεις και ξεχώρισα με τα λαϊκά μου τραγούδια. Έκανα κάτι καινούργιο εκείνη την εποχή, συνδύασα το λαϊκό με το τσιφτετέλι, ένα είδος μουσικής που δεν ήταν γνώριμο. Επειδή λοιπόν υπήρξα πρωτοπόρος έκανα επιτυχία και αυτό το νέο είδος μουσικής μεγάλη φασαρία. Ξεκίνησα από τα λαϊκά στρωματά, τραγουδούσα στη Νίκαια, στον Κορυδαλλό, στο Αιγάλεω, στα Άσπρα Χώματα, στον Πειραιά, στη Νεάπολη, εκεί ήμουν το λαϊκό παιδί και με αγαπούσε ο κόσμος. Σταδιακά, το όνομα μου ακούστηκε, άρχισα να γεμίζω μαγαζιά, το όνομα μου βρίσκονταν στην επικαιρότητα και με υιοθέτησαν και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Έπειτα, είπα το θρυλικό «Όλα τα μωρά στην πίστα» και έγινε χαμός.

Πότε αποφασίζετε να διεισδύσετε στα μεγάλα νυχτερινά κέντρα της πρωτεύουσας και να κάνετε θρυλικές εμφανίσεις δίπλα σε ονόματα παγκοσμίου φήμης;

Το 1995 έφυγα από τα λαϊκά μαγαζιά και ξεκίνησα σε ένα club, που λέγονταν Μust Davidoff. Εκεί ανανέωσα τους φανς μου. Ήρθαν νέες ηλικίες και νέα παιδιά που ακολουθήσαν τον Λευτέρη Πανταζή. Ύστερα, χτίστηκε το Διογένης Palace. Σε αυτό το μαγαζί τραγούδησαν μαζί μου όλοι οι Έλληνες τραγουδιστές. Ένα θρυλικό μαγαζί, στο οποίο έφερα από το εξωτερικό, όλα όσα δεν είχε ακόμα γνωρίσει η Ελλάδα στην διασκέδαση. Υπήρχαν πίστες, παγοπίστες, πισίνες, μπαλέτα από τη Ρωσία, μάγοι από το Las Vegas, ήρθαν οι Gipsy Kings με την τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη «Bamboleo». Έφερα τον Julio Iglesias (Χούλιο Ιγκλέσιας), τον Paul Anka (Πολ Άνκα), την La Toya Jackson (Λατόγια Τζάκσον), τον Demi Rousso (Ντέμη Ρούσσο) και άλλους. Όλοι αυτοί τραγουδήσαν -δίπλα στο παιδάκι από τη Ρωσία που γυρνούσε με το κασελάκι- μέσα στο Διογένης Palace. Παραμονή Χριστουγέννων του 1989 άνοιξα με την Άννα Βίσσυ και τότε ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές. Στο μαγαζί τραγούδησα συνολικά 7 χρόνια. Δύο στο μικρό Διογένης Palace και πέντε στο μεγάλο. Αρχικά χτίστηκε το μικρό και έπειτα το μεγάλο, διότι ο χώρος στο μικρό δεν ήταν αρκετός για να καλύψει τον κόσμο που έρχονταν. Όλα αυτά είναι μια ηθική ικανοποίηση για εμένα, είναι όνειρα που πήραν μορφή και κίνηση, στόχοι που εκπληρώθηκαν.

Για τον κόσμο είστε πλέον ο διαχρονικός ΛΕ.ΠΑ. Πως προέκυψε αυτό το καλλιτεχνικό σας όνομα;

Είναι τα αρχικά του ονόματος μου (ΛΕυτέρης ΠΑνταζής). Ένας φίλος μου, ο Θανάσης Παπαμιχαήλ, που είχε μια διαφημιστική εταιρεία, μου πρότεινε να δώσουμε στο όνομα μια περισσότερο γουστόζικη χροιά, να το πούμε ΛΕ.ΠΑ, το οποίο μάλιστα ακούγεται και γαλλικό, καθώς στα γαλλικά le pas είναι το βήμα. Έτσι, βαφτίστηκα ΛΕΠΑ, και λίγο αργότερα έβγαλα την κολόνια μου, ρούχα, μπρελόκ, κρασί και πολλά άλλα είδη με αυτή την επωνυμία.

Το άρωμα σας LE.PA, ομολογουμένως έκανε θραύση στην Ελλάδα. Αλήθεια πως σας «ήρθε» αυτή η ιδέα;

Η ιδέα προέκυψε σε ένα μου ταξίδι στο Παρίσι. Γυρνώντας στην Ελλάδα είχα υποσχεθεί σε φίλους να φέρω κάποια δώρα και μερικές κολόνιες. Καθώς κοιτούσα τις κολόνιες είδα ξαφνικά το όνομα του μεγαλύτερου γόη του γαλλικού κινηματογράφου, Αλέν Ντελόν (Alain Delon), χαραγμένο σε μία κολόνια. Μόλις το βλέπω σκέφτομαι «Μπα, αυτός είναι καλύτερος από μένα, θα βγάλω και εγώ κολόνια». Έτσι, όταν γύρισα, έβγαλα την κολόνια με την υπογραφή LE.PA και έγινε χαμός.

Κάποια στιγμή μπήκε και η υποκριτική στη ζωή σας, σκεφτήκατε ποτέ το musical ως μία ακόμη επαγγελματική οδό;

Δεν έχω κάνει musical ακόμα, όμως ήμουν παράγωγος στο «Εδώ και Τώρα», που έπαιξε η κόρη μου (Κόνι Μεταξά), πριν τέσσερα χρονιά στο Γυάλινο μουσικό θέατρο. Κάποια στιγμή μου έγινε πρόταση από τον Γιάννη Δαλιανίδη, να παίξω σε ένα musical, με θέμα την ζωή μου και την πορεία μου. Δυστυχώς όμως αυτή η δουλειά δεν ευδοκίμησε. Έκτοτε δεν μου έγινε κάποια πρόταση για musical. Γενικά, έχω παίξει σε πάρα πολλές βιντεοταινίες, σε κινηματογραφικές ταινίες, έχω κάνει σίριαλ και έχω παίξει στο θέατρο μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη και την Δέσποινα Στυλιανοπούλου.

Πέρα από εξαιρετικός τραγουδιστής έχετε και το επιχειρηματικό χάρισμα, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που έχετε δραστηριοποιηθεί ενεργά και στον επιχειρηματικό χώρο. Πόσο δύσκολο και εφικτό είναι για έναν καλλιτέχνη να συνδυάσει, από την μία την ιδιότητα του τραγουδιστή και από την άλλη αυτή του επιχειρηματία;

Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι επιχειρηματικά με τον αθλητισμό, καθώς έχω κέντρο με γήπεδα ποδοσφαίρου, τένις και beach βόλεϊ. Επίσης, έχω φυσιοθεραπεύτρια, ένα καφέ, ένα εστιατόριο και μερικές άλλες δραστηριότητες που αναλαμβάνω. Όσον αφορά τη δυσκολία του αντικειμένου, πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά τι κάνεις. Όταν εγώ ανοίγω μια επιχείρηση τοποθετώ έναν διευθυντή, ένα πρόσωπο για δημόσιες σχέσεις, και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια, οφείλεις να τοποθετήσεις τα κατάλληλα πρόσωπα στις κατάλληλες θέσεις. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, που λεμέ.

Σήμερα έχετε και κάποια γήπεδα με τα οποία ασχολείστε επιχειρηματικά. Η αγάπη σας για τον αθλητισμό ξεκίνησε από τη μικρή σας ηλικία;

Από μικρός παρακολουθούσα, έπαιζα μπάλα και ήμουν πολύ κάλος. Το να ασχοληθώ επιχειρηματικά με τον αθλητισμό ήταν σαν μια ευκαιρία, να τον βάλω και πάλι στην ζωή μου. Με τον Σωτήρη Γεωργουδάκη, πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, ανοίξαμε ένα αθλητικό κέντρο στην Βούλα. Πρόκειται για ένα οικόπεδο 20 στρεμμάτων, με 8 γήπεδα ποδοσφαίρου, 2 γήπεδα τένις και 2 γήπεδα beach βόλεϊ. Αυτή τη στιγμή έχουμε 400 παιδάκια στο ποδόσφαιρο και 160 παιδάκια που έρχονται και παίζουν τένις. Έρχεται η Δέσποινα Βανδή με τα παιδιά της, η Φαίη Σκορδά, η Ελένη Πετρουλάκη και πολλές άλλες καλές οικογένειες. Οργανώνουμε ακόμα και παιδικά πάρτι, εκδηλώσεις, καθώς πρόκειται στην ουσία για έναν πολυχώρο.

Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε και με το ποδόσφαιρο; Διατελέσατε πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος του Πανιωνίου και έχετε ασχοληθεί και με γυναίκεια ομάδα μπάσκετ και βόλεϊ των Εσπερίδων Καλλιθέας.

Ναι αρχικά, ήμουν Πρόεδρος για τις εσπερίδες Καλλιθέας στο μπάσκετ και στο βόλεϊ, και βγήκαμε 4 φορές πρωταθλητές και παίξαμε και στην Ευρώπη. Μετά πήρα και τον Πανιώνιο και διατέλεσα Πρόεδρος για 6 χρόνια. Με την ομάδα πήγαμε 2 φορές στην Ευρώπη, ενώ παίξαμε και με την Barcelona. Γενικά, με οτιδήποτε καταπιάνομαι θεωρώ πως τα καταφέρνω και αυτό διότι οτιδήποτε κάνω, το κάνω με αγάπη και δίνω τη ψυχή μου. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, είσαι νοικοκύρης, σοβαρός άνθρωπος, προγραμματισμένος και έχεις τάξη, νομίζω δύσκολα θα χάσεις. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι όταν ξεκινάς μια επιχείρηση θα έχει σίγουρα 100% επιτυχία, υπάρχουν καλώς ή κακώς και οι αποτυχίες. Πάντοτε όμως είσαι προετοιμασμένος για την καλύτερη δυνατή εκδοχή.

Είστε από τους καλλιτέχνες, που αναλαμβάνουν διαρκώς πλήθος φιλανθρωπικών ενεργειών. Πείτε μου λίγα λόγια τις δράσεις σας.

Όταν κάνεις καλό, όταν δίνεις, προσφέρεις στον κόσμο και χαρίζεις χαμόγελα, είναι βιταμίνη C, είναι τροφή για να συνεχίζεις κάθε ημέρα, καλύτερος. Έχω κάνει πάρα πολλές φιλανθρωπίες, δωρεές, πλήρωνα ενοίκιο σε ιδρύματα, χιλιάδες πράγματα. Προσπαθώ διαρκώς, να βοηθάω με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι και αυτό, ένα από τα πράγματα που με γεμίζουν. Το να δίνω σε εκείνους που έχουν ανάγκη, μου δίνει ζωή. Σίγουρα, η παιδική μου ηλικία, το γεγονός ότι στερήθηκα κάποια πράγματα, ότι δούλεψα από πολύ μικρός, ότι βίωσα Bullying, είναι ένας ακόμα λόγος που με ωθεί στο να βοηθάω. Eίναι σαν να βλέπω την δική μου εικόνα στα ματιά εκείνων που το έχουν ανάγκη .

Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην πορεία σας ; Υπήρξε στιγμή που ήσασταν ψυχολογικά «πεσμένος»;

Τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα βίωσα Bullying μου έλεγαν «Κοίτα το Ρωσάκι που τραγουδάει, ο Πόντιος». Ήταν μία δύσκολη περίοδος, ήμουν μικρό παιδί, είχα όμως τους γονείς μου που μου έδωσαν πολλή αγάπη και τα κατάφερα. Επίσης, όταν έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, το στήριγμα μου ήταν πολύ δύσκολα. Πριν «φύγει» εγώ έκανα τρεις δουλειές, ενώ η μητέρα μου δούλευε στην κουζίνα μαγαζιών, για να αγοράζουμε τα απαραίτητα φάρμακά του και να τον κρατήσουμε στη ζωή. Μια άλλη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν, όταν με έδιωχναν από τα μαγαζιά -στην αρχή της πορείας μου- για κάποιον που είχε γνωριμίες. Θυμάμαι τότε γυρνούσα σπίτι με απογοήτευση, κλάματα και η μαμά μου έλεγε «Σου τα έλεγα εγώ, να γίνει δικηγόρος ή γιατρός» (γέλια). Επαγγελματικά, στην πορεία μου, Δόξα το Θεό, έχω κάνει πολύ λίγες κάμψεις. Κατά κύριο λόγο η πορεία μου ήταν συνέχεια ανοδική. Δημιουργούνται νέοι στόχοι μεγαλύτεροι από τους προηγούμενους. Όταν βάζεις ένα στόχο και τον πετυχαίνεις δημιουργείς έναν ακόμα μεγαλύτερο και συνεχίζεις.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα τηλεοπτικά, μουσικά Talent Show;

Κάποια παιδιά ξεχωρίζουν και κάνουν καριέρα μέσα από αυτά τα προγράμματα. Ωστόσο, βάσει λογικής με όλα αυτά τα παιχνίδια που υπάρχουν, θα έπρεπε κάθε χρόνο να βγαίνουν 30 παιδιά, κι όμως βγαίνουν το πολύ ένας ή δύο. Αυτό σημαίνει δυστυχώς, ότι όλα θυσιάζονται στο βωμό της τηλεθέασης. Από την άλλη, είναι θετικό που υπάρχουν τα Talent Show, διότι και αυτές οι εκπομπές βοηθάνε με κάποιον τρόπο. Το κακό είναι, ότι πολλοί πέφτουν στην παγίδα, να βγουν στο γυαλί, χωρίς να είναι 100% έτοιμοι. Έτσι, σε περίπτωση αποκλεισμού, τα κρούσματα στεναχώριας ή κατάθλιψης είναι πολλά. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παιδιών που τα παράτησαν, μετα από αυτά τα show. Για να μπεις σε μια τέτοια διαδικασία πρέπει, να έχεις την δύναμη να αντέξεις κάθε πιθανή εκδοχή της.

Τι θα συμβουλεύατε τους επίδοξους νέους εκπρόσωπους του λαϊκού τραγουδιού;

Θα τους έλεγα να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα, μόνο αν το αγαπούν πάρα πολύ. Σίγουρα, αν φυσικά έχουν την οικονομική ευχέρεια, να πάνε σε ένα ωδείο, για να μάθουν να τραγουδούν σωστά.

Ποιο είναι για εσάς το μυστικό της επιτυχίας ;

Δουλειά, δουλειά και δουλειά!!

Τι συμβαίνει στη ζωή του Λευτέρη Πανταζή αυτή την περίοδο;

Ετοιμάζω ένα καινούργιο τραγούδι με τον Χριστόδουλο Σιγανό και τον Βαλεντίνο, που λέγεται «ΤΟ ΠΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ» . Είναι χορευτικό, ανεβαστικό και θα κυκλοφορήσει σε 15 μέρες. Επίσης, ετοιμάζω και ένα ερωτικό κομμάτι, το οποίο θα βγει σε ένα μήνα περίπου από τη Heaven.

Τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου είμαι εδώ και δυόμιση μήνες στο NORTH (πρώην Έμπατη) στην Κηφισιά. Είμαστε ένα σχήμα με τρελή επιτυχία. Μαζί μου είναι ο Πάνος Καλλίδης, ο Θάνος Πετρέλης και ο ράπερ TUS.